Ülkemizde yetiştirilen ve yoğun olarak tüketilen meyveler arasında karpuz meyvesi yer almaktadır. Lezzeti ile genel olarak bütün vatandaşlarımızın severek tükettiği bir meyvedir. Şeker ve su oranı yüksek bir meyvedir. Ancak yağ ve kolesterol maddesi karpuz meyvesinin içerisinde bulunmaz.
Türkiye, karpuz yetiştiriciliğinde Çin’den sonra dünyanın en fazla karpuz yetiştiren ikinci ülkesi konumundadır. Ülkemizde Ege, Akdeniz, Güneydoğu Anadolu ve Marmara bölgelerinde yoğun olarak karpuz yetiştiriciliği yapılmaktadır. Karpuz yetiştiriciliğinin geniş alanlara yaygın olması, ülkemizin karpuz yetiştiriciliği için uygun iklim koşullarına sahip olduğu anlamına gelebilir.
Karpuz yetiştiriciliği yapılırken üreticilerin uyguladığı farklı karpuz yetiştirme yöntemleri vardır. Bu yöntemler, sıra usulü karpuz yetiştiriciliği, ocak usulü karpuz yetiştiriciliği, çukur usulü karpuz yetiştiriciliği olarak sıralanabilir.
İlk olarak sıra usulü karpuz yetiştiriciliğinin ne olduğunu anlatarak işe başlanabilir. Sıra usulü karpuz yetiştiriciliğinin en kolay ve en ekonomik karpuz yetiştirme yöntemi olduğu söylenebilir. Sıra usulü karpuz yetiştiriciliğine, çizgi usulü yetiştiricilikte denilmektedir. Bu yöntemde karpuz ekilecek arazide açılan çukurlar, 1.5 ya da 2 metre arayla açılır. Açılan çukurun derinliği 5 – 6 cm kadardır. Her bir sıranın arası ise 90 ila 100 cm olacak şekilde belirlenir. Her bir çukura 2 – 4 tohum kadar bırakılır ve eki işlemi tamamlanır. Tırmık yardımı ile açılan sıralar kapatılır. Daha sonra kapanan sıralara hafif baskı uygulanır ve sürgü çekilir. Bu işlem tamamlandıktan sonra yaklaşık 10 – 12 gün sonra ekinlerin çimlendiğini be toprak yüzeyine çıkmaya başladığını görebilirsiniz.
Ocak usulü karpuz yetiştiriciliğinde ise, ocaklar 40 – 50 cm çapta ve 15 -20 cmlik derinlikte açılır. Açılan çukurlara 5 -10 cm kadar gübreli toprak koyulur. 3 – 4 adet tohum çukura koyulur. Toprakla üstünü kapattıktan sonra hafifçe bastırılır. Her ocakta 2 fide kalır diğerleri sökülür.
Çukur usulü karpuz yetiştiriciliği, özellikle bu yöntem Diyarbakır’da kullanılan bir yöntemdir. Her bir çukurun arası 3 metre olacak şekilde açılır. Çukurların çapı ve derinliği 50 cmdir. Açılan çukurlara kurumuş güvercin gübresi konulur. Her bir çukura 3 – 4 tohum bırakılır. 10gün içinde tohumlar çimlenmeye başlar.
