Mutfağımıza renk katan baklagillerden bir olan nohut yetiştiriciliği, ilk olarak ülkemizde yapılan ürünlerden biridir. Nohut ürünü aşırı sıcağı, aşırı soğuğu ve nemi sevmeyen bir bitkidir. Bu nedenle ülkemizde genellikle karasal iklimin hâkim olduğu bölgelerde yoğun olarak üretimi yapılmaktadır. İç Anadolu, Doğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu bölgeleri nohut yetiştiriciliği için en ideal yerlerdendir. Ülkemizin diğer bölgeleri, yağış ve nem açısından yüksek oranlara sahip oldukları için o bölgelerde nohut üretimi yapılması önerilmemektedir. İklimsel uygunluk, nohut yetiştiriciliğini mümkün kılan ve verimi etkileyen önemli bir faktördür. Uygun iklim koşullarında yetişen nohut ürünü daha verimli ve kaliteli iken, iklim koşullarının uygun olmadığı bölgelerde yetiştirilen nohutların mahsullerindeki verim oranı daha düşük miktarda elde edilmektedir.
İklim özellikleri, toprak özellikler, ekim zamanları gibi faktörlerin yanı sıra nohut yetiştiriciliğinde önemli olan bir diğer faktör gübreleme işlemidir. Gübreleme ekilen ya da dikilen ürünün ihtiyaç duyduğu besin maddesini sağlaması için toprağa atılan ve bitkinin kökleri ile besini topraktan almasını sağlayan işlemin adıdır. Diğer tarımsal ürünlerde söz edildiği gibi gübreleme işlemi yapılmadan önce yapılması gereken bir husus vardır. O da toprak analizidir. Toprağınıza hangi ürünü ekerseniz ekin , ekim işlemi yapmadan önce toprak analizi yaptırmanız, tarımsal verimliliği arttırmanın bir diğer yoludur. Çünkü toprak analizi ile toprağın ihtiyaç duyduğu besin maddesi, gübre ile toprağa takviye edilir.
Nohut için önerilen gübre, azotlu ve fosforlu gübreler tercih edilmelidir. Gübreler, ekim döneminde ya da daha öncesinde toprağa atılmalıdır. Nohut için dekar başına belirlenen gübre miktarı 2 – 3 kg Azot ve 4 – 6 kg fosfor olarak belirtilebilir. Gübreleme işlemi verimi arttıran ve ürünün kalitesini yükselten bir işlemdir. Bu nedenle gübre atılması ürün için önemli bir işlemdir ancak yeterli değildir. Gübrenin atılacağı zaman ve miktar önemli olan bir diğer etkenlerden biridir. Çünkü zamanında atılamayan gübre ürün üzerinde yapıcı bir etki oluşturmak yerine ürünü yakabilir ya da gelişimini engelleyebilir. Aynı zamanda gübrenin fazla atılması yine ürününü yanmasına sebep olabilir.